Zeker, door de sneeuwval van de afgelopen tijd is op veel plaatsen wateroverlast ontstaan. Maar zo erg als in het Rozenburgpark het geval is, zul je het niet snel aantreffen. Wandelpaden zijn door diepe plassen (zie foto’s) niet begaanbaar zodat wandelaars halverwege op hun schreden moeten terugkeren om langs een andere weg hun bestemming te bereiken. Maar ook buiten de paden liggen enorme plassen van enkele honderden vierkante meters. Wat zou de gemeente hieraan al lang geleden hebben moeten doen?
De onderstaande foto’s geven aan hoe over lange stukken de paden niet begaanbaar zijn.
Je hoeft geen deskundige te zijn op het gebied van waterbeheer om de oorzaak van de ellende te zien. Een wandelaar die in de onlangs verhoogde Merulaweg naar het park kijkt, ziet het meteen. Het park ligt in een diepe kuil en het is niet verwonderlijk dat dit grote plassen tot gevolg heeft, niet alleen op de grasvelden (waar de eendjes vaak knus rondzwemmen), maar zeker ook op de wandelpaden. Het park is aan een grondige opknapbeurt toe: het zal moeten worden verhoogd, de bosschages die er nu uitzien als een ondoordringbare jungle, moeten weer goed worden verzorgd en de perkjes van weleer met rozen en andere bloemen moeten van het park weer een mooi park maken.
De automobilist die vanaf de Kralingse Plaslaan een blik in het park werpt, zal het een prachtig park vinden, met vijvers, bomen en gazons. En dat is ook zo. Zou hij de afgelopen dagen echter zijn uitgestapt dan zou hij gemerkt hebben dat het park slecht wordt onderhouden en begint te lijken op het kleine zusje van de Kralingse Plas.
