Voor de struiken geldt hetzelfde als voor de bomen. Te lang weinig of geen onderhoud. Niet alleen werden de bosjes geteisterd door veel zwerfvuil dat vaak tussen de takken bungelde, ook is het gewone onderhoud van deze begroeiing vaak ver te zoeken. Het groeit in het wilde weg en ontbeert duidelijk voldoende aandacht. Deze bosjes maken echter een belangrijk deel van het park uit en verdienen goed onderhoud en een schone grond. Dat is natuurlijk ook het geval met de perkjes. Inmiddels is in 2002 het schoonmaken van gras en ook van bosjes een stuk verbeterd. Maar we zijn er nog niet, daarvoor is er de afgelopen jaren te veel achterstallig onderhoud opgelopen.
Het onderhoud is inmiddels (we schrijven maart 2009) verbeterd. De bosschage bij het houten bruggetje is flink onder handen genomen en daarmee flink opgeknapt. Het is nog onduidelijk wat er verder mee wordt gedaan. Komt er nieuwe beplanting en welke dan wel? De zwarte aarde ligt te wachten op de begroeiing. Ook vraagt de argeloze wandelaar zich nog steeds af warvoor die vijf grote palen toch dienen? Toch blijft het onderhoud ondanks alles een punt van zorg.