In de nazomer, met al die hoge temperaturen en soms flink wat regen, zie je het gras als het ware uit de grond schieten. Het is mooi te zien dat de natuur leeft. Tegelijkertijd denk je dan aan de grasmaaier die alle oneffenheden in een keer weer zou kunnen komen gladstrijken.
Vandaag was het Rozenburgpark kennelijk weer aan de beurt. Als je aan het begin van de avond het park binnenkomt, zie je het gelijk: de grasmaaier heeft zijn werk gedaan. En als je het al niet ziet, dan ruik je het al op grote afstand. Een net gemaaid Rozenburgpark is een lust voor het oog. Het weer zat ook mee. Het was de laatste dagen droog geweest en dus was er van lelijke diepe sporen in het geheel geen sprake. Dat is maar goed ook, want die van de vorige keer zouden worden verwijderd, maar ontsieren nog steeds de gazonnen. Jammer. Als nu ook nog het achterstallig onderhoud ter hand zou worden genomen, dan zou het Rozenburgpark weer een echt mooi park zijn.